USA, New York t/m… New York

USA, New York t/m… New York

Schoonmaakster

We hebben een nieuwe superheld ontdekt! ‘Spik & Span Woman’, OE 🧓🏼🌂 A 👊🏻🌪💫. Ook wel ‘The Cleaning Lady’ van Elizabeth genoemd. Rond een uur of 7:00 in de ochtend sloeg de deur van onze slaapkamer in één ruk wagenwijd open. Het bleef even doodstil.... vanuit de ligpositie tilde we beide versuft ons hoofd omhoog richting de deur waar de plotse wind en het ‘zoef’ geluid vandaan kwam, maar we zagen niets. Één seconde later sloeg de deur in één ruk weer dicht. Dit kunnen twee dingen betekenen:

1. De schoonmaakster was niet op de hoogte dat wij daar lagen.
2. De schoonmaakster wilde Victor even ‘uit-checken’ and she was lucky! Hij lag bij binnenkomst half naakt over de dekens heen 😄😄

Later bleek de vrouw 1 meter lang te zijn, vandaar dat we haar vanuit ons oogpunt bij onze eerste officiële ontmoeting niet zagen! Met haar strakke fitness pakje aan, ging ze als een wervelwind door het huis heen. Het leek soms wel alsof ze dóór de muren van het huis heen ging. ‘Kletter kletter.... bonk..💥BONK💥! ..klingel geringel...’ Het was ook iemand die niet het gehele oppervlak van haar voeten gebruikte om te lopen maar alleen haar hielen. Je kent die mensen vast ook wel. Ik kom er in ieder geval elke 5 jaar wel eentje tegen die op zijn of haar hielen stampend door het leven gaat. Ik durf er trouwens aardig wat geld om te wedden dat deze ‘woman of hygiëne’ van ergens in de 60 jaar, meer energie heeft dan Vic en ik bij elkaar! A woman of gold 👌🏻.

Central Park

Ik kan me niet heugen dat ik eerder een aangenamer temperatuurtje heb ervaren als deze dag in Central Park. 25 graden, zonnetje, geen last van vervelende vochtigheid in de lucht en een ietsiepietsie wind. Nu alleen nog de blauwe treinstoelen uit de trein van Amsterdam naar (o.a.) Schiphol langs de bloemperken installeren en ik zou op mijn gelukkigst zijn 😌. Want leuk en aardig die authentieke houten bankjes in het park maar mijn rug ligt daardoor wel alweer volledig in de kreukels ☝🏻.

Meanwhile...

Toen wij zorgeloos door Central Park liepen, hoorde we van Elizabeth dat er 1 straat verder van het huis af in Brooklyn een ‘drive by shooting’ gaande was 😳. ‘S avonds op het nieuws zagen wij ONZE auto staan in de straat met de little orange pionnetjes om de kogels op de grond te duiden... Jakkes!!

Veganistisch restaurant

Weet je wat het is met dit soort restaurants?! Nee? Daarom ga ik je het vertellen hè... Er zit zoveel passion, care and effort in. En dat proef je! Echt knap om gerechten en sausjes etc. klaar te maken zonder dierlijke producten. Het moet ook wel goed zijn anders overleef je het niet als eetgelegenheid met dit concept. Ze hadden ons (we delen vaak 2 gerechten omdat we allebei alles lekker vinden op de kaart) een vork gegeven om het gnocchi-prutje te nuttigen. Alleen gleed de boel de hele tijd van je vork af. Uiteindelijk hingen we om en om met ons hoofd boven ons bord. Met een vlugge armbeweging bewogen we de gnocchi aan de vork omhoog, we kantelde ons hoofd en BINGO. Net als haring happen zeg maar. Nadat de laatste gnocchi een feit was dachten we; we hadden natuurlijk ook gewoon om een lepel kunnen vragen...

Deze gnocchi was wel een leuk ingrediënt geweest voor het restaurant ‘Dinning in the dark’ in Amsterdam. Daar geven die ‘basterds’ je ook van dat soort ingrediënten zoals een hardgekookt rond worteltje waardoor je in het donker met man en macht dat vervloekte worteltje aan je vork probeert te spiesen wat natuurlijk niet lukt. Ik vraag me af of ze daar infrarood camera’s hebben. Dan kunnen ze lachen met z’n allen om dat gepriegel van de klanten. Alhoewel... de serveersters en serveerders zijn allemaal blind dus dat kan niet 🤔. Geluidsapparatuur dan ☝🏻. Dan hadden ze vast ook net zo genoten als ik van dat gelebber en gefriemel van mijn buren toen ik daar zat te eten 😓. Bah!

Locatie 2 in New York

We hebben een hotel op Wall street geboekt 🤩. Maar eerst moesten we van Brooklyn naar Manhattan zien te komen. We zouden namelijk de auto hier laten omdat parkeren bij de hotels echt alle machtig duur is. Hopelijk zien we hem de volgende keer terug zonder kogelgaten...

Als een doorgewinterde bodybuildster liep ik met mijn zware koffer in rap tempo kortademig inclusief ‘puf’ geluiden en een verbeten gezicht, de 2 hoge trappen op naar boven richting het metro perron.

Liepen we dus eerder nog hijgend en rood aangelopen de trap op naar de metro. Zo rolde we een half uur later smooth van de roltrap af te midden van een mooie grote marmeren hal van het ‘Wall street Financial District’. Alleen moet je uitkijken op het einde dat je die koffer wél een flinke zwieper geeft zodat die wieltjes onder de koffer niet blijven haken aan het laatste eindje van de roltrap. Anders lig je voor je het weet met koffer en al in een zeer oncomfortabele yoga houding die net ff een leveltje te pittig zal blijken te zijn.

Alhoewel... laat je niet ontmoedigen door deze woorden om verder te reiken then the stars though... soms is men tot meer in staat dan hij zelf dacht te zijn. Neem mij for example. Jaren geleden ging ik zonder ervaring of what so ever op wintersport. Met een rotgang sjeesde ik van de bergen af en kwam pas tot stilstand wanneer ik abrupt mijn snowboard horizontaal in de sneeuw gooide, mezelf naar achteren kieperde om vervolgens het laatste beetje af te remmen op mijn kont. Totdat ik een keer wederom met een bloedgang van de berg kwam afzeilen toen ik opeens bij een T-splitsing snel moest beslissen of ik naar links of rechts ging! Misschien (ik weet het wel zeker) werd ik overmoedig en ging voor het paadje aan de linker kant want dat zag er grappig uit. Toen ik wat dichterbij kwam en geen uitweg meer naar rechts had, zag ik opeens dat het paadje vol hobbels lag! Das leuk voor skiërs die ‘hup en hup’ gezellig, vloeiend en een tikkeltje spannend over die hobbels kunnen roetsjen maar echt een heul heul slecht idee is voor een zeer onervaren snowboardster!! Ik ging inmiddels als de bliksem naar beneden met geen weg terug en moest er gewoonweg aan geloven... Daar vloog ik, head first al na de eerste hobbel door de lucht over de tweede hobbel heen waarna ik op de derde bobbel hard, met mijn hoofd in de sneeuw en een harde klap op mijn borst, tot stilstand kwam. Maar mijn benen en board hadden nog veel snelheid waardoor deze voor mijn ogen verschenen en vervolgens (gelukkig..) weer terug veerde.

Je ziet dat die gedrilde slangenmeisjes in het circus wel eens doen maar dan opgewarmd. Nu ben ik lenig maar ik wist niet dat ik ZO lenig was! Anyway... zo zie je maar weer, je kan meer dan je denkt.

Ondertussen liep Victor met zijn rugtas, koffer en met zijn telefoon op Google Maps voor me op straat in de rondte te dolen op zoek naar ons hotel. En dat met een kompas wat stuk is die ons naar everywhere and nowhere stuurt. Zo heb ik ook wel eens eerder het voortouw genomen als we een keer een museum zochten ofzo. Alleen doe ik niet alsof ik de weg niet weet. Ik zie dan dat we wéér de verkeerde kant zijn opgelopen en dan stuur ik de boel de volgende afslag gewoon weer bij.

Ja, weet hij veel 🤭😄. Hij kent de weg hier toch niet en hij hoeft niet te weten dat we in een grote slalom het punt bereikt hebben van waar we heen wilde right? 💁🏼‍♀️. Hoi Vic.... 😬 Sorry Vic....

Trein naar Scarsdale

Het plan was om vanavond naar Scarsdale te gaan met Matan (de jonge schaakleraar waar we vorige week mee geborreld hadden in Manhattan). Hij geeft o.a. les aan een groep 5 en 6 jarige kinderen.

In de trein liep een conducteur onze cabine binnen met de meest luidde in combinatie met het meest monotone en verveelde stemgeluid dat ik ooit gehoord heb. ‘Zoek een hobby!!’ Denk ik dan vaak. Hij vroeg mij om mijn vervoersbewijs. Althans, zo bleek later. ‘She ignores me’ zei hij tegen Matan die met onze kaartjes wapperend en al achter mij klaar zat. ‘Ja Gogem! ‘Luister jij eens even heel goed naar mij zei ik!’ ‘Als jij zo stoïcijns tussen mij en mijn buurman in blijft kijken, terwijl mijn buurman hier naast me nota bene al gretig met zijn bewijsje klaar zit, dan moet ik maar raden of je het tegen mij hebt of niet soms☝🏻?!’ Maar ja, die woorden rollen er nou niet bepaald vloeiend uit in het Engels helaas dus in plaats daarvan heb ik hem middels mijn plan B maar wat perplex aangestaard...

Scarsdale is een suburb van New York. Zeg maar gerust ‘t Gooi maar dan op een heuvel!! Er kwam weer geen eind aan dat geklim vanaf de trein die berg op pfff. Onderweg passeerde we de mooiste huizen. Bijna kasteelachtig. Hier ga je wonen als je kinderen krijgt en werkt at one of the finest company’s in Manhattan zei Matan.

Ziek

Ik ben een beetje ziek geweest... Ik ben bijna nooit ziek!! Want dat komt namelijk nooit uit. En zeker niet als je in New York bent! 😢 Ik had een paar proppen schuurpapier in mijn keel, warm/koud/zweet, moest hoesten maar deed pijn 😣 en ik had een nies- en snothoofd. Alhoewel, aan het einde van de middag ging het vaak alweer wat beter zoals je kan zien op de foto 😄.

Ik heb laatst bij een open raam gelegen waarna er vermoedelijk een verkoudheidsvirus bij me naar binnen is gewandeld. Maar ik moet ook weer dealen met hooikoorts welke elk jaar erger wordt. Die combinatie zorgt er voor dat met 5 keer achter elkaar niezen (daar wordt ik pas echt chagrijnig van!) regelmatig mijn hersenen via mijn ogen er uit werden geperst. Gelukkig kan dat niet dus liep ik in plaats daarvan rond met 2 bolle ogen. Ook had ik een strakke knot op mijn hoofd geknoopt want één enkel los haartje die mogelijk in mijn neus prikt, kon al een niesbui veroorzaken met windvlagen van 125 km per uur.

Ik heb gister homeopathische korreltjes gekocht voor mijn keel. Nu kan het zijn dat ik de laatste jaren geen medicatie gewend ben maar wat zit hier in jonguh?!! Zeker stiekem één of ander anastatisch middel en een substantie welke schuurpapier doet oplossen ofzo? Ik had die dag enkel met de minimale inname ervan, geen last meer van mijn keel gehad! Bovendien heb ik geslapen als Doornroosje die gedrogeerd terug was gekomen van een Full Moon Party op één van de eilanden van Thailand of... waar komt ze vandaan? In Engeland gebeurd het ook...

Brooklyn Bridge

The Brooklyn Bridge was leuk! Prachtige uitzichten! Heel veel volk. Er loopt ook een fietspad naast het voetgangers pad. Bloedlink als je het mij vraagt want sommige gaan als de brandweer met hun elektrische fiets rakelings langs de stroom van voetgangers heen. Er hoeft er dan maar eentje te zijn die even niet achterom kijkt en die spontaan uit de rij stapt om een mooi fotootje te schieten wanneer de gedupeerde fietser vervolgens had gehoopt dat hij die dag een helm droeg! En de voetganger ook trouwens! Gek genoeg zien we de enkele toeristen die een fiets huren MET een helm op. Terwijl DAT juist diegene zijn die je als een zwaar vertraagde puffende slak voorbij gaan 😄.

....... 🤢

Het was allemaal toch iets hardnekkiger als ik dacht.... Nu ik inmiddels groen en geel uitgeslagen ellendig in bed lig, kan ik lekker mijn geliefde Walt Disney’s terugkijken van vroeger 😍. Vandaag was Hercules op tv. Moest weer het meest lachen om die kleine gezichtsuitdrukkingen en die verborgen grapjes die je als kind niet zo scherp zag maar later als volwassenen maar al te goed ziet. Klinkt relaxed allemaal maar ik kwijn wel langzaam weg hier in gevecht met de realiteit! En met die hoest- en nies-aanvallen, traanogen en een pruillip heb ik best met mezelf te doen 🤧🤒

Met een bonkend hoofd, hoestaanvallen waar een doorgewinterde roker nog een puntje aan kan zuigen en een neus die nog net niet wegloopt, gaan we vandaag toch maar even de stad in want ja, we zijn in Frea...... -hold on-..... HAAAAtjoeeeeeeee... 🤧... Neem me niet kwalijk... let me refrase that sentence...: ...in Freaking ✨New York City Baby✨... muh.. 😓🤒 Beetje lopen, beetje boottochtje, beetje lamlendig tegen Victor aanhangen. Ik wordt toch altijd wel een tijdelijk sukkeltje als ik ziek ben. Zo eet ik bijvoorbeeld mijn salade terwijl ik de hoogte van mijn vork verkeerd inschat waardoor ik vervolgens met mijn vork in mijn lip blijft hangen en al het eten in mijn schoot valt.

Charching Bull

Leuk... bekend van internet en TV.... in real life is er niets van te zien want het toerisme is hier immens 😵. Het is ook wel een indrukwekkend stukje kunstwerk inderdaad maar MIJN hemel wat een belangstelling. Zoals je normaliter misschien wel eens de zwerm vliegen is opgevallen rond een koe in de wei, zo hing er nu een zwerm van mensen rond deze stier. Óók een leuke foto. Maar ‘no way’ dat we daar tussen gaan staan! Het deed ons denken aan ‘Black Friday’. Je weet wel, wanneer er één of andere ‘sale’ wordt aangekondigd door een duur merk van kleding bijvoorbeeld en dat er dan honderden mensen voor de nog dichte deuren van het filiaal al uren staan te wachten en te dringen en dat dan de deuren open slaan en het personeel maakt dat ze wegkomen anders zullen ze ten ondergaan onder de lava van de mensenstroom. Vervolgens wordt de hele winkel binnen no-time kaal geplukt en ben je zelf aan het eind van de race weer een berg wasgoed rijker.

Ear plugs

Er lopen hier op straat als nergens anders zo veel mensen met die witte wireless oordopjes in hun oren. Super handig natuurlijk. Zo kan je een conversatie houden terwijl je met je verontwaardige gezichtsuitdrukkingen en middels hevig wild zwaaiende armbewegingen in het luchtledige, je punt maken. Ziet er zo grappig uit. Eerst denk je; ‘are you talking to me me darling?’ Oooo nee, je bent zonder houvast-telefoon aan het bellen... Aan de andere kant kan ik mezelf er ook wel eens van binnen over opvreten. Niet wat betreft hetgeen waar ZIJ zich over opwinden maar over het feit dat ik het zonde vind dat sommige mensen hun tijd lopen te verdoen met het zichzelf opwinden over klinkklare nutteloze onzin dingen. Of heb ik mezelf zojuist een rondje in gebabbeld en doe ik nu precies hetzelfde waar ik mezelf zo over opwind bij anderen....? Hehe...😬

Ferry naar Statue of Liberty

Uiteraard wilde ik dat zien. Echt een iconisch beeld. We hadden uitgevogeld dat een toeristentochtje 40 dollar kost versus de Ferry die naar Staten Island ging en langs het beeld vaart, gratis is 🤑. De verkopers raadde het ons ten zeerste af (ja, ammehoela) want dat zou vol met daklozen zitten die daar comfortabel een dutje doen. Nou, op een dinsdagochtend zat de Ferry evengoed BOMmetje vol met toeristen. Als dakloze zou ik ook zeggen; ‘toedeledokie’, ‘t is mij te druk hier.

Ik had mijn gloednieuwe groenige jurkje aangetrokken want ja, stel Lady Liberty en ik gaan samen op de foto dan zijn we qua kleur in ieder geval juist op elkaar afgestemd. Ik was nog niet helemaal 100% bekomen van het ziek zijn maar ik had meer en meer fut en de slijmboel kwam wel goed los zeg maar. We stonden in de rij van de ferry toen er een bulder van een gorgelende zware hoest mijn keel uit kwam. Een man keek verschrikt mijn kant op en verwachtte wellicht een grote vent met een bolle buik op Croc’s maar inplaats daarvan keek hij in de rode oogjes, net bekomen van de onverwachte los zittende hoestaanval, van een Tinkerbell 👗✨🧚🏻‍♂️.

Locatie 3 in New York

Onze volgende locatie is op 31th street tussen 5th Avenue en Broadway. Dat betekend dat het Empire State Building om de hoek ligt en het Flatiron Building vlakbij is 🤩. Gelukkig een zonnige dag vandaag want qua weer is het wat wisselvallig deze dagen. Zonder zon is het gewoon 15 graden en vandaag dan weer 27 graden. We hebben even heerlijk in het Madison Park gezeten wat naast het Flatiron Building ligt. In eerdere steden vond ik de Eekhoorns al vrij dapper om zich af en toe op enkele meters te laten zien. De eerste paar keren voelde ik me bijna een uitverkorene bij wijze van spreken. In het Amsterdamse Bos en in een zekere tuin gelegen te Coevorden ben ik gewend dat je bij toeval een eekhoorn spot en anders gerust een paar minuten in doodse stilte kan blijven wachten voordat er een groen blaadje van de boom valt wat mogelijk kan duiden op de aanwezigheid van een eekhoorn 🐿 Maar deze New Yorkse eekhoorns trippelen gewoon over en weer tussen de voetgangers door! UN-BE-LIE-VA-BLE ☝🏻☝🏻

Geuren en kleuren

De geuren worden verzorgd door de hoeveelheid daklozen die hun behoeften op straat doen net als de honden die geen perkje nemen maar een paaltje of gewoon op het beton op straat een plasje plegen. Nu weet ik waar die ‘ondefinieerbare’ vloeistoffen op straat vandaan komen. Er staat dagelijks een onnoemelijke hoeveelheid plastic vuilniszakken met afval aan de straatkant. Dampende rioolputten en heel veel geluid en stoomwolken die van bouwplaatsen afwaaien die midden in de stad gebeuren. Sjeeees wat wordt er veel gebouwd hier!! Dat konden we maar al te goed zien vanaf The Empire State Building. Suuuuuper mooi uitzicht vanaf de 86ste verdieping op 320 meter hoogte by the way 😍. Ik wilde niet weg met dat prachtige uitzicht en dat heerlijke warme zonnetje op mijn huid. Ik wilde het moment en het uitzicht heeeel diep inademen om nooit meer te vergeten... maar dan stik je dus een moord door die smog die boven de stad hangt 😷💩.

Er zijn hier ontzettend veel dakloze mensen op straat. Schrijnend om te zien. Sommige lijken het redelijk voor elkaar te hebben met een iPhone nota bene maar de meeste zijn echt van het pad af en hebben gewoonweg zorg nodig. Zowel psychisch als lichamelijk.

De kleuren worden veroorzaakt door de variëteit aan type mensen en hun kledingstijl. Van excellent, mooi, niet zo mooi en wanstaltig, het loopt allemaal door elkaar heen 😄. Time Square doet natuurlijk een flinke duid in het zakje maar verder heb je overal wel winkels en hoge gebouwen met reclame borden die schreeuwen om gezien te worden. De grote en kleine parkjes met plukjes groen liggen door de gehele stad heen. Daar heb je allemaal tafeltjes en stoeltjes waar je overdag lekker gaat zitten met je laptop maar ook ‘s avonds zit je daar leuk met soms een fontein en altijd gezellige lichtjes.

De tafeltjes en stoeltjes blijven gewoon staan. We hebben weinig dronken mensen meegemaakt die natuurlijk potentiële ruzie makers zijn en je met gemak met een tafeltje om de oren slaan. Komt echt door de prijzen hier denken we. Dronken worden in Amerika is gewoon TE duur. Ook laat in de avond was het met zo ontzettend veel mensen op Time Square gewoon rustig en gemoedelijk. Misschien een moment opname maar het viel ons behoorlijk op.

En ik ben al bijna helemaal gewend aan het geluid van de voorbij komende sirenes die in mijn oren loeien. Laat staan dat ze me nog bewust opvallen vanuit het open raam van de hotelkamer waar ik nu dit stukje zit te typen. Laat staan dat mensen nog te veel gaan drinken trouwens. Dat zou helemaal wat zijn met die ziekenwagens die nu al niet langs de stroom van taxi’s en Ubers langs kunnen komen.

Haarproducten

Mijn haarproducten raakte op! And I really really need them want er hangt inmiddels something like a witte poedel aan mijn haarpunten. Een combinatie van geen geduld hebben om een flinke zoektocht te starten naar een kapsalon en geen verstand hebben van haarproducten anyway, ben ik bij de eerste kapsalon op 5th Avenue gelopen. Wat ik weet is dat de shampoo paars moet zijn, anders ga ik oranje door het leven. En de verzorging moet super super verzorgend zijn anders krijg ik deze droge bos stro met geen mogelijkheid uit de klit. Dus 5th Avenue, vast wel eens van gehoord. Deze straat loopt recht door het midden van Manhattan. Ik loop de kapsalon binnen en een man met zeer volumineus en gitzwart haar, hield de deur voor mij open. Wie is die man dan? Dat vertel ik later mensen, geduld ☝🏻!

Professioneel advies kreeg ik en het was werkelijk een prachtige kapsalon maar de prijzen.....😵 Daar zakt je broek spontaan van af... of om in de verhaallijn te blijven; je valt er strak en stijl van achterover alsof er plots 7 suikerklontjes in je koffie zitten waar jij niets van af wist! (Hey die hoeveelheid suiker zit toch ook in frisdrank en sapjes..? 🤔 Kijk uit mensen☝🏻! Je wordt vergiftigd waar je bij staat!!) euh.. ik ging nog wat vertellen.. Over die man toch?? .... Oja ☝🏻 Nou.. dat bleek een kleurexpert te zijn die toevallig mijn verhaal had gehoord die ik aan de baliemedewerker/kapper had verkondigd over poedels en haren in de knoop etc. en blijkt nu dat ik mijn haarproducten verkeerd heb gebruikt zij hij en heb ik nu dus duur spul maar het werkt wel als een trein! Dat was het... 😙

Sporten

Vanmiddag liep ik de hoek om van onze straat in mijn sportpak aan en mijn hippe thermosfles in de hand richting Broadway. Excited en met het zonnetje op mijn gezicht liep ik te midden van de drukte deze famous straat af naar de studio. Ik heb der zin in!! Eindelijk weer een lesje 😃!

Ondertussen verdwijnt er, zoals altijd, weer van alles in mijn ogen. Doorgaans zijn het vliegjes, pollen en ik vermoed miniatuur onderdelen die van een bouwplaats zijn afgewaaid want het doet verrekte pijn! Laatst op Time Square had ik het gevoel alsof er een bus poedersuiker was leeg gekieperd in mijn ogen. Het lijkt wel een aandoening. Vic heeft er nooit last van!

Maar anyway.. Eindelijk weer een lesje paaldansen! Ik vind nogal veel dingen leuk en houd van variatie. Dat resulteert in veel ervaring met onder andere sport maar ik houd het meestal niet langer dan 1 a 2 jaar uit voordat ik weer toe ben aan iets nieuws. Met paaldansen lijkt dat toch anders. De reden dat ik het een leuke manier van fit voelen vind, komt doordat deze sport nogal wat voordelen met zich meebrengt. Je lijf blijft soepel, je bent sterk, je hebt een stabiliteit waar je U tegen zegt en je beschikt over een flinke dosis doorzettingsvermogen. (... voor de sport dan...) En als je in het begin doorzet, dan beschik je in ieder geval over de broodnodige zelfliefde. Want begrijp me goed, in het begin hang je onderste boven als een zak aardappelen aan die paal te bungelen. Nix sexy! Je voelt je veelal een mislukte aanfluiting! Maar als je ziet dat je de trucjes zo langzamerhand onder de knie krijgt, dan kan je super trots zijn op jezelf! En je bent trouwens niet de enige die aan het klooien is in die paal. Er zijn genoeg meiden en mannen die met je meeleven. En houd ze te vriend want dat zijn je maatjes die (God zege de greep) zorgen dat je de paal niet uit valt tijdens het oefenen van een nieuwe truc. Het enige probleem is dat het een bijzonder blessuregevoelige sport is... Verder is het top.

Nu zou ik gaan paaldansen in New York 😃. Hoe cool 😃. De enige les die nog beschikbaar was, was een les waar je je geleerde trucjes combineert in een choreografie. Ik ben gewend dat, als je een pirouetje om de paal draait bijvoorbeeld, dat je dat enigszins rustig en gracieus doet. Maar deze leraar was overduidelijk van de Zumba-style 🙆🏻‍♂️💨🕺🏻🌪🤸‍♂️🎉 Bij de eerste paar beweging draaide hij zijn hoofd zo heftig in de rondte dat ik me afvroeg of het wel goed ging met hem. Toen ik hetzelfde dus na moest doen dacht ik ‘aaaauuuuwwww neeeee ik dacht dat ik van mijn hoofdpijn af was 💥😣’. Al met al voelde mijn lijf aan het einde van de les weer kwiek en fit aan en ik kon weer trots zijn op mezelf! Volgende dag stijf van de spierpijn natuurlijk 😄.

Mocht je geïnteresseerd zijn in twee dames die echt, on-ge-looflijk mooi kunnen paaldansen. Check dan @mariemoulin_tonic en @gaborrayo op Instagram.

Romantic lunch

Vanochtend zaten Vic en ik tegenover elkaar te lunchen in Koreatown. Met guitige en glunderende oogjes zat hij mij in mijn ogen aan te staren. Hij pakte mijn hand en ik dacht... ‘aaaaaw, die blik zegt me 100 keer dat hij blij met me is en dat gaat hij me vertellen ook 😍’. Ik werd er warm van en lachte verliefd terug. Begint ie te praten over schaken!! 😳😫 Dat hij zo blij is dat de zaken goed gaan, dat we zoveel fijne mensen hebben ontmoet in de schaakwereld en dat hij er naar uitkijkt om thuis zijn ideeën verder uit te werken. Ja euuuuuuhhhh... daar ben ik ook heel blij mee lieve schat maar even een notificatie van een miscommunicatie wat betreft romantiek hier boyfriend ☝🏻.

xx