USA, Atlanta t/m Charlotte

16 april 2018 - Charlotte, North Carolina, Verenigde Staten

Atlanta

Een lekker relaxed dagje door Atlanta lanterfanteren...?! Vergeet het maar. Werken zullen we! Mailtjes van klanten beantwoorden, afspraken bevestigen, ons witte wasgoed van het ene hotel (waar we het hebben laten liggen) naar het adres in New York laten versturen waar we later zullen verblijven, bestellingen afhandelen, hotel boeken voor een evenement wat over een maand plaats zal vinden met daarbij ook het boeken van een slaapplek voor vanavond (wel zo handig) en ook gewoon achterstallig onderhoud bijwerken. En ik, als gloednieuwe PR-manager van Chess Steps, zorg ervoor dat de Facebook pagina er een beetje netjes bij hangt. Uren later stuiterden we allebei met vierkante ogen de lobby van het hotel uit op weg naar onze volgende locatie en activiteit namelijk; ‘Gold Digging’ in Helen.

Helen

Met opgetrokken wenkbrauwen en een groot vraagteken boven onze hoofden kwamen we Helen binnenrijden. Bij binnenkomst van het plaatsje en bij het aanzien van het eerste wintersport look-a-like huisje grapte ik, het lijkt wel of we Oostenrijk binnenrijden. Maar we kwamen daadwerkelijk gewoon na uren gereden te hebben vanuit the middle of nowhere een Oostenrijks dorpje binnen rijden, bizar! Compleet met nagemaakte beelden, Schlagermuziek en bijpassende souvenirs. At some point leek het wel even de Efteling omdat het zo duidelijk surrealistisch met kasteeltjes en alles was nagebouwd. Het was op maandagavond wel helemaal verlaten helaas of.. gelukkig maar, we zullen het nooit weten. De receptionist van het hotel wist ons te vertellen dat het seizoen nog maar net geopend was en dat het vooralsnog eigenlijk alleen nog in de weekenden helemaal los gaat met o.a. vrijgezellen feesten.

Helen

Gold Digging 🤑

Neee ik bedoel niet met de schaakboeken, zoals de President van de US Chess Federation mij helaas helemaal zwaar verkeerd heeft begrepen toen ik hierover een grapje maakte 😓. Hij moest niet lachen en daarbij gaat het al fout natuurlijk. Maar goed met ‘gold digging’ bedoel ik dus het échte werk namelijk; goud opgraven! Wat zoveel betekend als een 3 liter emmer met zand beetje bij beetje leeggieten in een soort van frisbee die je met behulp van water en licht schuddende bewegingen vanuit de losse pols van de zandmassa en de overbodige steentjes ontdoet. Vervolgens verschijnt er een heuveltje zwart zand die je met een andere techniek voorzichtig weer met water en nóg meer geduld moet zien weg te vagen. Of nog korter door de bocht omschreven; we hebben 4 uur in een voorovergebogen toestand gezeten en verlieten het oord met minder dan 1 gram goud en serieuze RSI klachten.

Gold digging in Cleveland near Helen

Ik heb, voordat ik Vic meehielp om goud te zoeken, mooi wat edelstenen opgegraven en omgespoeld. We kregen als compliment van de mevrouw who ownes a goldmine (hoe cool) dat we ‘intelligente’ edelsteen- en goudgravers zijn. Vic is nu officieel een Gold Digger en hij is daarbij aantrekkelijker dan ooit! (Alsof dat mogelijk is... , hij is immers al een 10 😍)

Gold digging in Cleveland near Helen

Haute Culture

What’s in the culture, well.. lot’s of kindness and great service. De vriendelijkheid ligt aan de oppervlakte maar ik blijf het toch leuk vinden om een klein beetje prietpraat te hebben aan het begin van de kennismaking met een caissièr, koffie juffrouw, tankstation-meneer, mensen in de lift en een jongen die mijn behind schijnbaar wel interessant vond. Wat ik ook zo leuk vind is dat de mannen en vrouwen (die met name achter de bars werken van de betere clubs en restaurants) waarbij ik iets wil bestellen mij ontvangen met phrases als; ‘what are you ’re having lovely?’, ‘how can i help you sweetheart’?, ‘what can i get you sweety pie?’ en ‘what’s up baby?’. Dat is toch helemaal leuk. Of ze nu precies hetzelfde bedoelen met gewoon ‘hoi’ of ‘hallo’ maakt me niet uit, het klinkt toch gezelliger.

De cultuur is verder zeer streng met drank controles bij restaurants en supermarkten etc. As a matter of fact zo streng dat ík zelfs mijn paspoort moet laten zien om er zeker van te zijn dat ik ouder ben dan de gerechtigde leeftijd om alcohol te kopen namelijk 21... nu wordt ik wel vaker in NL wat jonger geschat maar om mij in de buurt van 21 te schatten is wel heel erg het zekere voor het onzekere nemen 😄.

Moest ook nog denken dat bij de Griek in Heerhugowaard je een boete moet betalen bij het bestellen van te veel eten dat je vervolgens niet op eet, heel goed initiatief. Maar als dat een regel in Amerika wordt dan hangen wij de witte vlag al uit bij het bestellen van enkel het hoofdgerecht. Hier krijg je een ‘doggybag’ mee. Dat zei ik out loud, making gezellig conversation zeg maar alleen de ober lachtte me toe (i’m sure he was laughing me to in stead of laughing me out) en vertelde dat niemand die uitdrukking in Amerika nog gebruikt. Het is nu een ‘to-go box’, so you know.

Over regels gesproken, ik heb er nog nooit zo veel bij elkaar gezien als op een parkeerplaats. Aan het begin zijn er allerlei lege plekken maar wel met bordjes met ‘only business parking’, ‘only monthly parking’, only parking between 2:00-5:00 PM’ en nummers waarvan we de betekenis niet van weten maar wel weten dat we er absoluut niet mogen staan. Meestal staan we op het dak van een parkeergarage die op de eerste twee verdiepingen zo goed als leeg staat. En duur! Alles is wel duur hier vergeleken met NL. Het goedkoopste wijntje in een regulier restaurant kost 9 dollar en een biertje 8 dollar. Het is werkelijk onmogelijk om dronken te worden. En als het dan toch lukt dan kan je ter voet wel rekenen op een veilige weg terug naar waar je vandaan bent gekomen want de auto’s zijn hier zeer geduldig en gentle jegens voetgangers. Opvallend wel want zoals ik in een eerdere blog schreef gunnen mensen elkaar in de auto op de snelweg weinig tot niets.

Amerikanen zijn verder zeer competitief en houden van sport. Zo is er op tv op elke tijd van de dag wel een zender die basketbal, American football, golf, bowling en/of honkbal uitzendt. Ook zijn er veel politieke discussies en worden de acties met voors en tegens uitbundig besproken. En je kan alles overal volgen want elk eetcafé heeft 3 tot 30 tv’s hangen met allemaal een ander kanaal. And of course God is everything and everywhere, Halleluja!

Business meeting in Marietta

Oooyeeah, we zijn gewoon echt zò op zakenreis want we hebben een business meeting whoop whoop. Ach wat, gewoon heel gezellig met de 3 mannen van het distributiecentrum waar Victor de schaakboeken heeft liggen biertjes drinken. Leuk om nu de personen bij de namen onderaan het mail contact in persona te leren kennen.

De mannen raadde ons aan om het Georgia Aquarium in Atlanta City een bezoekje te geven, so we did and it was amazing 😍

Georgia Aquarium in Atlanta

Georgia Aquarium

Gevoelsmatig klopt het toch allemaal niet helemaal hè. Vissen horen vrij te zwemmen in de zee en andere dieren vrij te leven in het bos. Aan de andere kant, in het geval van het kijken naar visjes, in een goed onderhouden en een massief groot aquarium met heel veel ruimte voor deze prachtige dieren kan ik er zo gezegd mee leven. Naast dat het Georgia Aquarium echt mega groot is met voldoende ruimte voor kwallen, dolfijnen, Beloega walwissen en zelfs walvishaaien (hughes!) was het ook, net als gelukkig velen Zoo’s en Aquaria, bijzonder educatief en rustgevend ook. In een zacht blauw licht zagen we de witte dolfijnen easy en relaxed als een kurkentrekker door het water roteren en met daarbij de uitermate rustgevende yoga muziek was het bijna hallucinerend. Tegelijkertijd was het gaaf om die grote dieren zo met elkaar te zien grappen en spelen.

Georgia Aquarium in Atlanta

In het midden van het aquarium stond een enorme tank. Maar echt ik heb nog nooit nooit zo’n groot groot zwembad vol met aaaaaallerlei verschillende kleuren en soorten vissen gezien. Hierin zwommen o.a. Manta’s (mega grote roggen), groene zeeschildpadden van minstens 75 jaar oud, de doorsnee haaien met een lichte overbite en scherpe scheve tandjes en een Homo Sapiens... wait.. hold on.. ja nee ik zie het toch goed, er zwemmen ook menselijke duikers rond. In een experience van 333 dollar mag je daar zonder experience per ongeluk je flipper in het gezicht van een schildpad slaan, heel charmant.

En toen was het tijd voor een zeer spannende bloeddorstige haaienshow in 3D ☝🏻 zei ik tegen Vic. Hij begon te lachen. Waarom lach je? vroeg ik. Het is ‘4D’ zei hij. Ja wat maakt het uit dacht ik, zou dat nou zo bijzonder zijn? (ik had nog niet eerder een 4D ervaring gehad zeg maar) (voor diegene die ook niet weten wat het 4D extra toevoegt: naast het 3D ‘zien’ en het normale geluid ervaar je ook special effects middels je andere zintuigen namelijk ruiken en voelen van met name, hoe kan het ook anders, ‘kou’ Brrr!) Nu had ik het al een paar uur koud natuurlijk met die loeiende airco in het gebouw en tijdens de film werd er, hoe kan het wederom ook anders, koude lucht in mijn gezicht geblazen, koud water in mijn gezicht gespoten en bij het aller aller spannendste moment van de film plots een pook vanuit de rugleuning van de stoel in mijn rug gestoken voor extra schrik effect! Nou GE-LUKT HOORRRR!!

Georgia Aquarium in Atlanta

Vic heeft me vervolgens vast gevroren in een ijsklont vlak voor vlak naar buiten moeten rollen om me in de zon te laten smelten. Volgende keer wat minder fanatiek met de airco graag en andere kouwelijkheden dank u ☝🏻.

Greenville South Carolina

Aan de mannen van het distributiecentrum hebben we gevraagd wat leuke plekken zijn om te stoppen. We rijden natuurlijk slingerend op de oostkust richting noorden van grote stad naar grote stad maar daar zit af en toe een gapend gat tussen. Vandaar dat we soms een tussenstop maken van 1 of 2 dagen in een kleiner plaatsje. Nu zijn we onderweg naar Charlotte en dat zou een halve dag rijden zijn en aangezien we toch een flexibel schema hebben bezoeken we bij deze Greenville. OK leuke Main Street, gratis en goed verzorgd museum, overnachten in mwah mwah hotel en doorrrr... naar Charlotte North Carolina.

Charlotte North Carolina

Winkelen... wat is dat toch altijd een ramp met mannen, in mijn ervaring dan. Hij wil een nieuwe broek maar alles waar je mee aankomt zetten is niet goed. Orange met palmboompjes is niet goed, grijs met palmboompjes is OOK NIET GOED! Beetje printje beetje anders is toch leuk 💁🏼‍♀️🤷🏼‍♀️. Maar goed, ik moet ook beter weten. De enige keer dat Vic iets met een print zal dragen is op een thema-feest of in een ruimte die hetzelfde print behang heeft zodat het niet opvalt. Het moet het liefst allemaal zo normaal en gewoon mogelijk. En wat is daar eigelijk mis mee! Het is toch ook wel weer helemaal prima en sexy dat hij zich niets aantrekt (letterlijk) van mij wat betreft deze ‘issue’ en dat hij waarschijnlijk bij z’n eigen denkt ja sorry hoor girlfriend, maar ik ga daar toch echt niet in lopen. Bij nader inzien, je zal maar een vriend hebben die alles aan doet wat jij zegt... wat een RAMP 😨... aan de andere kant.. soms iets aannemen mag ook.. anyway... ik geloof dat ik at the moment een issue.. ahum.. discussie met mezelf heb.. excuus.

Tornado

We stapte vandaag ons hotel uit voor een (zeer) laat ontbijt. Terwijl mijn haar voor een gedeelte hevig zwiepend de lucht in vloog en de rest ervan in mijn gezicht, en daarmee mijn zicht volledig bedekte, liep ik al zigzaggend met mijn armen vooruit naar de auto te denken.. goh, harde wind. Niet wetende dat er een tornado op komst was 😱😨😲. Twee uur later ontvingen we een bericht op onze telefoon: ‘NOODWAARSCHUWING Tornado Warning in this area til 3:30 PM. Take shelter now. Check local media. Type: Extreme waarschuwingen’. Ik kreeg het er op z’n zachts gezegd een beetje benauwd van! Maar qua weersomstandigheden zag het er buiten nou niet heel dreigend uit. Ja er zou wat regen komen, dat hing wel in de lucht maar verder no big deal. Eenmaal terug in het hotel met inmiddels het kapsel van Tina Turner begon het te regenen. Maar echt heel hard te regenen, we konden bijna niet meer door het raam naar buiten kijken zo hard. Op het nieuws zagen we een groot rood gebied over North Carolina zweven en wij zaten net aan de buitenlijntjes. Er werd gemeld dat er hagelstenen waren gevallen zo groot als golfballen. Niet op onze hoofden (en auto) gelukkig.

Terror Mystica

Vanochtend hebben we heerlijk in een mensloos zwembad gezwommen, althans, dat ging ook weer even anders dan je zou denken.

Hier gaat een kleine introductie aan vooraf. Bij deze is het goed om te weten dat Victor tijdelijk zo krom als een hoepel door het leven gaat vanwege zijn rugpijn door het vele rijden van de afgelopen tijd. En zoals altijd, nu het nieuwe seizoen is gestart van het spelletje ‘Terra Mystica’ zijn Vic en zijn virtuele vrienden hier waarschijnlijk weer een aantal weken mee zoet. First thing in the morning checht Vic zijn telefoon om te kijken of zijn online-buddy’s al een move hebben gemaakt. Vervolgens is hij met zijn gedachten in Verweggistan waardoor ik soms 3 keer opnieuw mijn verhaal doe of mijn vraag stel en dan nòg hoort hij het vaak niet omdat hij in gedachten verwikkeld is met één of andere bijster gecompliceerde berekening. En dat is niet alleen in de ochtend maar op gezette tijden vrijwel de hele dag door! Now imagine dat we samen in het zwembad zijn om wat te doen, ja te zwemmen zou ik ook zeggen. Maar meneer staat daar maar ter midden van het water als een Koning Triton met een bad hair day schuin omhoog in zijn linker hersenhelft te turen, om daar hoogstwaarschijnlijk een briljant ingewikkelde berekening te maken voor zijn spelletje! Maar ik zwem hier mooi wel moederziel alleen rondjes, terwijl hij juist degene is die een beetje beweging kan gebruiken met z’n zere rug.

En daarom Hilke, omdat je laatst vroeg waarom ik het soms vervelend kan vinden dat Vic het spelletje weer speelt, vind ik het soms vervelend... maar het zorgt soms ook voor best grappige situaties.

Talk to you next time honey bunny's xx

Foto’s

2 Reacties

  1. William:
    16 april 2018
    Prachtig verhaal weer en voorzien met leuke anekdotes, mooie en typische foto's van jou van de architectuur. Veel plezier allebei en denk om jullie rug, tot het volgende verhaal.💋💋❤❤
  2. Tom van der linden:
    18 april 2018
    Prachtige foto's en goed verhaal. nog een fijne tijd