Normal life
14 juli 2013 - Sydney, Australië
Hi familie en vrienden,
Ik eum.. heb niet al te veel spannends te melden. Ben de laatste tijd vooral bezig geweest met het gewone leventje :). Dat houdt in: zoeken op internet naar baantjes, sollicitatiebrieven schrijven, langs gaan met mijn CV langs bedrijven (massage shops/spa, lunch- en koffie cafe's) en op sollicitatiegesprek. En dat houdt weer in: met mijn neus in het computerscherm, losse briefjes overal en nergens (maar ik herpak mezelf regelmatig en sorteer het netjes in een boekje, dank Jorien ;)), vroeg opstaan, in de ochtend rennen voor de trein (leer ik het dan ook nooit?!), in de trein ergeren aan bellende mensen en werken! Als ik als fysiotherapeut aan het werk wil in Australië dan moet ik cursussen gaan volgen en deze kosten tijd en geld. Voor de korte tijd dat ik hier ben is dat geen optie voor mij. Vandaar dat werken in een massage shop een goed alternatief is. Ik werk momenteel als masseur in een Chinese acupunctuur praktijk in Bondi Junction, Prima! Iedereen met zure schouders en andere problematiek wordt naar mij verwezen. Veel komen ook voor ontspanning maar ze gaan bij mij niet weg zonder enig advies en een oefeningetje :D. Morgen heb ik een try-out day bij een andere praktijk waar ik eventueel meer uurtjes kan werken. Deze is gevestigd in Burwood, dat scheelt me de helft aan reistijd. Ben benieuwd. O en overmorgen weer een sollicitatiegesprek, even kijken hoe het daar is, daarna wil ik rust in de tent en meer continuïteit in werk.
Het gewone leventje houdt ook in: naar de bios met Don (partner van Karen) naar The Great Gatsby, naar de bios met hele gezin naar Despicable me 2, super cool! Een Pilatus lesje voor mezelf regelen om de hoek, kon qua tijd kiezen tussen 6:30 en 7:30, doe 7:30 maar dat is vroeg zat dacht ik zo. Kom ik de volgende ochtend aan om 7:30, niemand thuis, helemaal donker, keek ik even beter op de poster: ' Pilatus lessen 6:30 PM en 7:30 PM.. heel fijn... 's Avonds dus... Moet nog even wennen aan de 12 uur klok hier maar ik zal mij geen 2de keer meer vergissen dat begrijp je. Verder probeer ik in de vrije uurtjes en dagen zo veel mogelijk van Sydney te zien. Laatste heb ik 309 meter boven de stad koffie gedronken in Centre Point Tower, de foto's heb ik al geplaatst. Met Janelle ben ik met de Ferry een dag naar Parramatta geweest. Een van de mooie dingen aan Australië is dat veel plaatsen hun oorspronkelijke Aboriginal naam hebben behouden. Het land heeft niet zo veel geschiedenis als Europa maar in elke plaats is wel wat geschiedenis terug te vinden qua standbeelden, kerkjes en met name informatie (borden) welke inzage geven in de geschiedenis. Eerder naar Bondi Beach geweest en vanuit daar naar Tamarama Beach gelopen (als een echte reizigster, jeej :)) Gister heb ik met Karen en Don 3,5 uur gelopen van St. Leonards naar Manly. Weer goed voor de beentjes, Pffff... pittig maar gaaf om te doen! De natuur is zo wild hier, prachtig. Vegaburgertje eten aan het strand, surfers kijken, kinderen kijken die blij worden van zand, wijntje drinken in de haven van Manly. Manly heeft zijn naam te danken aan de Aboriginals die toen der tijd zagen hoe de mannen op een schip Manly Cove binnen kwamen varen. Deze mannen zagen er zeer mannelijk (manly) uit vonden ze. Kapitein Arthur Phillip gaf deze naam.
Onlangs heb ik uit betrouwbare bronnen vernomen dat mijn gloednieuwe maar stukkende camera Nederland heeft gevonden. Een week nadat ik was aangekomen in Australië dacht de camera klaarblijkelijk: doe het zelf maar. Hij maakte prachtige foto's (in Nederland) maar dat moment van totale stilte, geen groen lampje niks, was tamelijk teleurstellend. Ik maak nu foto's met de camera van Olivia, gelukkig heb ik wat, hopelijk zijn de foto's (zodra ik mijn camera terug heb) wat scherper dan momenteel het geval is.
Mijn Engels is trouwens een stuk verbeterd. Na een maand alleen maar Engels praten kan ik me prima redden al zeg ik het zelf. Erg fijn, de eerste weken was ik onzeker over mijn zinnen en woorden, en ja ik maakte soms wat gekke zinnen (in het Nederlands gebeurd dat trouwens ook) maar het gaat nu beter. Ik knoop nu zonder er over na te denken een gesprekje aan in de rij van de supermarkt.
Pap, nog een keer, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Van Merel hoorde ik dat mijn Ome Andre mijn reis blog zeer waardeert, dank daarvoor :) leuk om te horen. En sowieso te gek natuurlijk dat ik met jullie allemaal op deze manier contact kan houden.
Wel gek maar erg fijn om te merken dat jullie allemaal fysiek ver weg zijn maar nog steeds voelt het alsof jullie dichtbij zijn.
Heel veel liefs,
Linda
Ik wachten en wachten maar er kwam maar niets :)
Nu zo 1,5 mnd weg en al zoveel nieuwe dingen opgedaan. Het is goed dat je eindelijk de knoop hebt doorgehakt en die kant bent opgegaan.
Ik begrijp dat je inmiddels werk hebt en voorzichtig om je heen kijkt voor nog meer uurtjes werk. Doe je goed meissie. Als je terugkomt zal Engels geen probleem meer voor je zijn schat ik in. Hoe lang denk je daar te blijven alvorens verders te reizen. Ik begreep van je pa dat je voor 1jr weg zou blijven? Zorg goed voor jezelf, geniet er van en tot horens. Ciao Andre en Trudy
Vandaag weer gewerkt, het is buffelen! Maar daarom verdient het ook prima. Ik had een schatting gemaakt qua tijd voor de reis: binnen 1 jaar: 5 mdn Australi"e, 5 wkn Nieuw Zeeland en 6 mdn Azi"e. De mogelijkheid is daar om 12 maanden te werken in Australi"e met mijn Working Holiday Visa. Mocht het nu super goed bevallen in Australi"e dan kan ik dus langer blijven. Ik hou jullie op de hoogte. Vrijheid blijheid :). xx Linda
Wat kan je toch heerlijk schrijven we genieten van je verhalen en foto's .
Zo te zien is het een prachtige omgeving en maak je van alles mee ik zal zeggen ,geniet er maar van, dit kunnen ze je niet meer afpakken.
Nog heeeeel veeeel plezier en een dikke knuffel van ons en geef de andere familieleden daar ook een knuffeltje .xxxxxxxxxx
Wat leuk om van jullie te horen. En nog bedankt voor de lieve kaart die ik ontving voor mijn vertrek! Dat doet me allemaal goed :).
Ik heb Janelle en Scott net jullie knuffels gegeven en vanavond zal ik Martin, Lucas en Olivia ook jullie knuffels geven.
Veel liefs, Linda
Vruchten plukken kan altijd nog en dat is ook idd wat veel backpackers doen hoor. Ik mis jullie en het werk tussen de bloemetjes ook!!
Hyde park met die grote bomen lijkt ons ook erg mooi! Goed dat je al zo snel werk heb gevonden en dat het je zo goed lukt om In het Engels te communiceren.
Weet je al waar je naar toe gaat in Nieuw Zeeland? Onze neef woont er namelijk sinds ongeveer een jaar; hij woont met z`n gezin in een dorp /stadje in de buurt van Christchurch en werkt er als arts.
Maar daar komen we nog wel een keer op terug; voorlopig zit je nog in Sydney. Veel liefs en een kus van ons.
Ik kan wel even een bezoekje brengen aan jullie neef :) xx