Sydney!

Hallo allemaal,

Ik heb nu 3 weken de tijd gehad om een beetje te aarden in mijn nieuwe omgeving en het is gelukt. Bijkomen van de jet lag, wennen aan een nieuw huis, geluiden om me heen, uitkijken voor giftige slangen en spinnen en wennen aan het drukke gezinsleven waar ik in terecht ben gekomen. En wat betreft de giftige slangen en spinnen, daar hoef ik me nog niet al te druk over te maken, het is per slot van rekening winter hier en koud! Nou ja, als de zon schijnt overdag kan je/wil je met een t-shirt over straat en is de mogelijkheid daar om te verbranden maar 's avonds met name kan het buiten en in de huizen super koud zijn. 

Deze weken heb ik veel tijd met het gezin door gebracht en geholpen waar ik kon met de verhuizing naar Janelle's huis. Even voor de duidelijkheid: Martin is mijn oom, gescheiden van Karen, Martin en Karen hebben in Nederland gewoond voordat ze naar Australi"e emigreerden en hebben 2 kinderen, Lucas en Olivia. Janelle is de vriendin van Martin en zij heeft een (drabber van een) zoon, Scott. En ik weet dat het een drabber is want ik heb een aantal keer opgepast. Ik ben bij de voetbaltrainingen en wedstrijden geweest, erg leuk om mee te maken en mijn neefje en nichtje te zien spelen. Op de trainingen kwam ik er achter dat er zeer veel immigranten rondlopen van allerlei nationaliteiten.

Sydney city is prachtig, ik heb nog niet alles in de stad ontdekt en ben nog van plan om elk hoekje uit te pluizen. De eerste keer ben ik samen met het hele gezin de stad in gegaan en het geluk was met ons want het was de een na  laatste dag van Vivid Sydney. Vivid Sydney wordt elk jaar in juni georganiseerd en duurt 2 weken. Overdag zijn de kunstwerken die zijn geplaatst voor dit evenement te bezichtigen maar 's avonds is het aller mooiste want dan werden de kunstwerken en de gebouwen en straten met verschillende kleuren belicht EN natuurlijk ook The Opera House! Op dit enorme indrukwekkende grote gebouw werd 's avonds een videofilm afgespeeld van verschillende kleuren en design. We zijn in the Rocks geweest, dat is vlak bij the Harbour Brige. Daar bespeurde ik gezelligheid en knusheid, bijna historisch.

Later in de week ben ik alleen Sydney in gegaan, dat was een bevrijdend gevoel om te doen en het echte reizigers gevoel :). Ik had voor die dag 3 routes gepland maar zoals een goede reiziger betaamt is daar maar de helft van terecht gekomen. In Wynyard  ben ik uitgestapt, dat is 1 halte verwijderd van Circular Quay wat weer het centrale punt van al het moois in the city is, en na wat zoekend rond lopen tussen de toren hoge gebouwen en werkend Sydney vond ik mijn weg naar the Royal Botanic Garden. Dit is een park met prachtige enorme bomen en bloemstruiken met weinig kleur (winter!). Alle bomen zijn groot in Australi"e heb ik gemerkt, alles lijkt trouwens wel groter hier, dieren, bloemen, straten, huizen, gebouwen, supermarkten, aardappels, kuipen boter en ijs bakken... and so on. In the Royal Botanic Gardens liep ik een bepaalde route die langs Mrs Macquarie's Chair liep. Dit is een bekend punt in Sydney waar je uitkijkt over het water en links zie je the Harbour brige en the Opera House. Op deze historische stoel zat de vrouw van Governor Lachlan Macquarie vroeger vaak te genieten van het uitzicht, wanneer haar man aan het werk was en ze alle boodschappen had gedaan neem ik aan... ;). Op dit punt was er een bus Japanners uitgestapt om van elkaar met enorme telelenzen vanuit verschillende hoeken foto's van elkaar te nemen. Ik ben op een bankje gaan zitten en heb deze bezigheden eens even goed bekeken. Daarna ben ik langs the Harbour, het water, naar the Opera House gelopen en ik kon het niet laten om naar binnen te gaan en een tour te regelen. Daar heb ik een hoop geleerd! Ik ga een manier vinden om kort te vertellen wat ik heb meegemaakt: 

Het plan om the Sydney Opera House aan de haven van Sydney te bouwen is ontstaan in 1955. Er werd een internationale architectuurwedstrijd voor uitgeschreven. De Deen Jørn Utzon won de wedstrijd met dit ontwerp, men zegt dat hij het ontwerp in 1 keer zonder meetlat of rekenmachine vanuit de hand heeft getekend. Utzon hield veel van zeilen. Dit gebouw zou zijn liefde voor de zeilsport symboliseren omdat de daken niet alleen op schelpen lijken, maar ook op de zeilen van een groot zeilschip. De bouw leverde enige problemen op want na 4 jaar bouwproces wist men niet hoe ze het ontwerp moesten bouwen op zo'n manier dat het gebouw uiteindelijk niet zou instorten. Utzon is echter gaande het bouwproces afgehaakt door een onenigheid met de nieuwe goverment. Oorspronkelijk had men de bouw geraamd op $7 miljoen en na 3 jaar zou het gebouw er moeten staan. Het project werd uiteindelijk 16 jaar later opgeleverd, terwijl de uiteindelijke kosten $102 miljoen waren! Het werd in 1973 geopend door koningin Elizabeth II. Momenteel geeft het Nederlands danstheater daar een show. 

Ok, even genoeg gekletst nu. Nog wat informatie: Als iemand reageert op mijn reisverhaal of foto dan reageer ik daarop terug onder de reactie. Daar krijg je dus geen bericht van in de mailbox denk ik dus wil je mijn reactie lezen dan zal je even terug moeten gaan naar jouw reactie en kan je de mijne lezen. Ook heb ik gezien dat je bij de foto's kan kiezen voor een diashow maar dat vind ik niet handig. Als je op een foto klikt en dan op deze foto weer klikt komt automatisch de volgende foto op het scherm. Handig weetje. 

Tot volgende keer xx