USA, Miami t/m Tampa

 Hellooooo America!

Het land van mega grote stores of course... Met daarin pakken cornflakes zo groot als het spel Monopolie maar ook te koop in zakken zo groot als de voordeelzakken hondenvoer bij de Ranzijn en vruchtensappen zijn verpakt in jerrycans. Mega grote muffins, vriendelijkheid, auto’s en mensen maar dan in de breedte… en zo veel  mensen in de auto op hun mobiel… driving us nuts men…! Ook een mega grote Target! Dat is een soort V&D XXL. Terwijl we in Target op zoek waren naar een adapter gingen we uiteraard direct op ons doel af toen ik werd afgeleid door.... ja door wat niet eigenlijk... Vic kon me niet gemakkelijk terugvinden en dat is niet gek. Ik was tijdelijk gehypnotiseerd door alle artikelen die per stuk in 10 tot 20 verschillende merken te koop werden aangeboden 😵. 

Vooralsnog hebben we het heerlijk naar onze zin hier in het zonovergoten Florida en wat leuk om te ervaren dat de reisverhalen als van nature weer door mijn hoofd waaien.

Check out our story so far.  

Miami

Stel je voor.. je wordt wakker … weliswaar incl. jetlag.. maar niet zo’n hevige.. In de spiegel zie je je gezicht met zware wallen dus je denkt het wordt tijd voor een stevig ontbijt met zwarte koffie aan de klassieke Amerikaanse bar met een grote spiegel rondom. Je neemt een slok van je koffie waarna je werkelijk stijl achterover valt van de hoeveelheid suiker die er in de koffie zit. Je krabbelt overeind, kijkt op in de spiegel en je ziet dat je wallen in een keer strak getrokken zijn door de suiker boost. Zo begon onze eerste dag in Miami Beach side. De vakantie kan beginnen!

Miami hebben we een beetje als ‘mat’ ervaren. Een prachtig strand, een slingerpad langs het strand waar enkele zweterige bruine gespierde mannen en vrouwen met een koptelefoontje op aan het joggen waren, heel veel hoge witte gebouwen, auto’s, files, weinig volk op straat en geen beschikbare parkeerplek van de vele aanwezige parkeerplekken te bekennen. Maar als je net aankomt in deze hitte dan volstaat een dagje strand perfectly.

Verder hebben we ons vermaakt met een Basketbal match van de Miami Heat vs The New York Knicks. Noem mij ouderwets maar ik verwachtte toch echt leuke acrobatiek van de cheerleaders daar ipv een show waarin er enkel als een malle met billen werd geschud. Helaas voor mij, hoera voor Victor. 

Vanaf Miami zijn we naar beneden gereden   naar de Key Islands. De 1700-tal eilanden zijn   klein en groot. Het eilanden gezelschap wordt gekenmerkt door de 166 mile lange brug die   vanaf het laagste punt van het vaste land van Florida begint en doortrekt, via andere   eilanden, naar het laatste eiland Key West. We hebben 1 dag in Key Largo gespendeerd en 1 dag in het uiterste punt van de eilanden groep, Key West. Onder dwang van Victor zijn we met een waterfiets (reddingsvesten included) naar het open water getrappeld, althans, dat was de bedoeling. 100 meter verder, 50 meter afgewaaid naar links en met ontplofte bovenbenen hielden we het voor gezien.

Vanaf Key Largo hebben we zo’n 2 uur gereden naar Key West, het laatste eiland van de Key Islands. Eenmaal aangekomen in Key West hebben we fietsen gehuurd, briljant! Het eiland in de rondte rijden was een piece of cake voor onze Dutchie upperlegs. We zijn naar het uiterste puntje van Key West gereden en daarbij naar het uiterste puntje van Amerika om de sunset te zien. We waren flink op tijd om een mooi plekje te bemachtigen en dat was prima gelukt. Alhoewel.. naast ons werd er wat afgezet.. opgebouwd.. ik hoorde geklingel.. euh.. ja hoor, een zwaarden-eter 😑. Binnen no-time was het plein bezet door entertainers van niet al te beste kwaliteit maar sfeervol was het wel.

Everglades

In de kont van Florida ligt het natuurpark the Everglades. Gaaf! In een airboat met zeker 60 km/u door de wateren vliegen van de Everglades met haar krokodillen en mangroves (op gras na de enige vegetatie die daar lijkt te groeien welke in de tijd door de Spanjaarden is geïmporteerd om hutten op te bouwen). Ook qua fauna, op een paar roofvogels hoog in de lucht en enkele opgeschrikte eenden na, was dat het enige wat we konden zien want ja als onze trommelvliezen er al uit rammelden van het lawaai van die grote motor dan die van de beestenboel daar helemaal, men wat een herrie! Een illegaal hardstyle feest is er niets bij. Indrukwekkend was het ook als we langzaam stukjes door de swamp tufte met het bootje, je kijkt toch nieuwsgierig om je heen of er tussen de hoekjes en gaatjes van de dichtbeboste struiken een paar oogjes naar je terug loeren. Af en toe borrelde er wat belletjes uit het wateroppervlak... best spannend... Je denkt toch een beetje van wat als er nou eentje te veel honger heeft en een jump in de boot waagt... Maar gelukkig relativeerde onze Ron de boel een beetje met z’n Amerikaanse accent;

Crocs don’t eat salty meat so the good Lord gave us Mac Donalds so the crocs will not eat us, aldus de bestuurder op de airboat.

St. Petersburg

Vandaag zijn we voor een paar dagen in Tampa en gister zijn we aangekomen in St. Petersburg waar we direct de auto parkeerde voor de deur van onze eerste schaakclub die we zouden bezoeken. Volgens de schaakclub zelf de oudste van Amerika. Op internet zagen we dat de club een ‘gathering’ had elke maandag-, woensdag- en vrijdagmiddag. We werden binnengelaten door een wat verbaasde en aardige man. Eenmaal binnen zagen we dat er een tiental startklare schaakborden lagen, wachtend op participanten, die maar niet kwamen, maar volgens de schaker die ons ontving op vrijdag wel. Het toeval wilde dat deze schaker ons er op attendeerde dat er over 3 dagen een lezing wordt gegeven in Tampa door Women Grandmaster Jennifer Shahade in het Dalí Museum. Victor heeft haar 7 jaar geleden in Amsterdam ontmoet waar ze een simultaan heeft gegeven tegen naakte mensen...ja, vrij artistic en bijzonder inderdaad. Nou heb ik de laatste tijd eens nagedacht over wat mijn rol precies zou kunnen zijn binnen deze Chess-Steps Tour but this is not what I had in mind…! En zo heeft Victor de middag al schakend en babbelend over Chess-Steps doorgebracht en ik in de zon. 

Naples

We zijn 2 dagen geleden naar Naples gereden. We wisten van tevoren niet van het bestaan af en vooralsnog leek de omgeving op wat we eerder vanuit ons autoraampje zagen, namelijk brede wegen met om de 100 meter aan weerszijde een populaire fastfood restaurant als een Danny’s, Wendy’s, Taco Bell, Mac Donalds etc.

We kwamen wat laat aan waardoor we genoegen namen met een pretty shabby Motel waar ik om 2 uur s’ nachts wakker werd omdat ze op de eerste verdieping schijnbaar de kamer boven die van ons met veel kabaal van een nieuwe inrichting voorzagen en waar ik, na verschillende malen vanaf buiten gehoord te hebben dat het hek waar de auto achter stond heen en weer werd geschoven, even vanuit het raampje gluurde om te zien of diezelfde auto er nog wel stond. Maar ach, dan hebben we dat ook weer gehad. Vic vond zo’n ervaring typisch bij roadtripping horen in Amerika maar geloof dat het nu niet nog eens van hem hoeft. Hij vertelde dat hij zich in de nacht zo min mogelijk heeft geprobeerd om te draaien om zo min mogelijk de oppervlakte van het bed aan te raken ivm hygiëne 😄. 

Maar we zullen de laatste zijn om een bezoek aan Naples af te raden. Het geheim van dit plaatsje zit m in het hart down town en dan wel te verstaan op 5 th street. Een lange straat vol knusheid, gezelligheid, normale porties eten, sfeerlichtjes en vriendelijkheid. De volgende middag was er een kunstmarkt waar we heerlijk aan een rietje in onze ijskoffie hebben zitten lurken.

Bye

( check voor meer foto's bij 'foto's' ^^ )